‘’Na afloop van elke marathon denk je altijd: dit doe ik echt nooit meer!’’

Dat waren de woorden van Niek Parser nadat hij in 2023 zijn eerste volledige marathon in Rotterdam had gelopen. Naast het hardlopen is de 22-jarige ook nog eens bezig met zijn master geneeskunde. ‘’Ik vind het fijn dat ik zowel met mijn studie geneeskunde als met mijn passie voor hardlopen mensen kan helpen’’ Daarbij is hij nu ook ambassadeur van Street Child! Lees in dit interview meer over onze nieuwe ambassadeur en hoe Niek Street Child Nederland in de toekomst gaat helpen.

Hoe ben je eigenlijk bij Street Child terechtgekomen?

‘’Na dus mijn eerste marathon gelopen te hebben stuurde een vriend van mij, waarmee ik grotendeels samen had gelopen, informatie over de Sierra Leone Marathon. Daarbij dacht ik: dit is echt gaaf! Voor mijn eerste marathon had ik geld opgehaald voor de bouw van een school in Tanzania. Dit project is inmiddels afgerond, maar de behoefte om iets bij te dragen bleef. Hierdoor ben ik me meer gaan verdiepen in het werk van Street Child. Met mijn studie viel het niet te combineren om zomaar naar Sierra Leone te gaan.  Ik wilde bijdragen op een manier die paste bij mij als persoon en eveneens voor mij haalbaar was.’’

Waarom heb je specifiek Street Child Nederland gekozen?

"Wat ik bijzonder vind aan Street Child is dat ze samenwerken met lokale gemeenschappen en echt kijken naar de vraag van de lokale bevolking om zo een duurzame verbetering te realiseren." Ik denk dat dat het belangrijkste is. Daarnaast werkt Street Child ook in veel verschillende landen en zijn de projecten erg verspreid. De combinatie van sportieve evenementen, zoals de Sierra Leone Marathon, en het bieden van kansen aan mensen die niet de juiste kaarten hebben toebedeeld gekregen, sprak me enorm aan. Zodoende stuurde ik een mailtje om in contact te komen met deze organisatie.’’ 

Hoe ben je op het idee gekomen om een marathon te lopen? Was hardlopen altijd al een hobby van je?

‘’Eigenlijk was hardlopen helemaal niet mijn ding! In 2022 liep ik een kwart marathon, puur omdat ik voor iemand moest invallen. Ik had nul ervaring met hardlopen, maar het ging verrassend goed. Na de finish zag ik de andere mensen die de hele marathon hadden gelopen en ik dacht: ‘’Dat is pas een uitdaging! Waarom zou ik dit ook niet gaan doen?’’ Daarna heb ik samen met een vriend, onder het genot van een biertje, de belofte gemaakt het jaar erop een marathon te lopen. En ja, belofte maakt schuld! Dus toen het inschrijf moment kwam konden we niet meer terug.’’

Wat vond je van je eerste marathon?

"Het was wel spannend, maar een fantastische ervaring!" We hadden eerst geen specifieke doeltijd, omdat het onze eerste marathon was en we bovendien beiden ernaast nog voetbalden. Toen we eenmaal begonnen met trainen, werden we ambitieus. We wilden  wel onder de 3:30 finishen. Door deze combinatie van voetballen en hardlopen en het gebrek aan ervaring hebben we beide blessures opgelopen.  Hierdoor hadden we ons erg matig voorbereid. Dit heeft bij mijn vriend uiteindelijk ook geleid tot kramp vanaf de 37e kilometer. Met onze doeltijd voor ogen heb ik toen besloten verder te gaan, iets waar we elkaar nog regelmatig over plagen. Toen ik net over de finish kwam zag ik 3:33 en toen dacht ik: "heb ik nou echt net niet gehaald?’’ Maar gelukkig bleek mijn officiële eindtijd toch onder de 3:30 te liggen! Na afloop dacht ik wel: ‘Dit doe ik nooit meer!’’ Ik kon ook echt geen stap daarna meer zetten. In 2024 was ik niet in de gelegenheid de marathon opnieuw te lopen. Toen ik in oktober de Amsterdam Marathon zag, begon het toch weer te kriebelen. Toen dacht ik: ‘’We gaan dit gewoon weer doen!"

Wat vind je dan zo leuk aan het hardlopen?

Ik geniet van het gevoel om echt tot het uiterste te gaan, tot het punt dat je denkt: "Ik kan niet meer." en dan toch doorgaan. Het geeft zoveel voldoening. Bovendien verandert het je levensstijl. Tijdens het trainen ga je gezonder eten, minder feesten en voel je je fitter en energieker. Mijn vorige marathontijd was 3:26, en nu wil ik onder de 3:15 lopen. “Als ik weer intensief ga trainen, wordt het misschien uit enthousiasme wel 3:10. Dat wordt een uitdaging, maar ik ben heel benieuwd hoe mijn lichaam daarop reageert."

Hoe zou je anderen aansporen om te gaan hardlopen?

In het begin is hardlopen voor iedereen zwaar, niemand wordt vrolijk van de pijn en vermoeidheid op zo’n moment. Na afloop van iedere loop krijg je als persoon zo’n voldaan gevoel, waar je echt weer energie van krijgt. Dit is het gevoel dat je moet gebruiken om te beginnen aan je volgende training. Mensen blijven vaak in hun comfortzone, terwijl je zoveel meer kan dan je denkt. Je gaat misschien honderd keer, op z’n Rotterdams gezegd, op je bek, maar uiteindelijk vind je iets wat bij je past en waar je beter in wordt. Ik vind het heel gaaf en mooi om te zien als mensen bezig zijn zichzelf te ontwikkelen. Dat hoeft natuurlijk niet op het gebied van sport. Maar ik zou zeggen: ga ervoor en zie niet meteen 30 beren op de weg voordat je ergens aan begint. Als je ergens je energie uit kunt halen, is dat natuurlijk geweldig.

Zelf was ik niet zo'n ambitieuze leerling op de middelbare school. Ik was niet echt gedreven om te leren dus misschien is het maar beter dat ik geen eindexamen heb hoeven doen. Maar toen ik geneeskunde ging studeren, vond ik ineens alles leuk en interessant, en toen dacht ik, dit past echt bij me. Het gaf me energie, en ik haalde de cijfers die ik wilde. Nu motiveert het me om echt iets te doen wat ik leuk vind, om mensen beter te maken en invloed te hebben op hun leven.

Nu ben ik wel gedreven, maar dat was ik eerst zeker niet. Ik hoop dat dit anderen kan motiveren, want het is echt een beloning voor jezelf om door te groeien!

Heb je zelf nog verdere ambities op het gebied van hardlopen en je studie?

De Sierra Leone marathon lijkt me echt mega gaaf om te doen en dan maakt me echt niet uit wat voor tijd ik loop, dat zeg ik nu dan. Dat is echt pure ervaring. Voor de rest, grotere steden zoals Londen en Parijs staan ook op de bucketlist. En qua tijd zou ik ooit wel onder de 3 uur willen rennen. Dat is iets waarvoor ik echt moet gaan trainen. Maar eerst even kijken hoe de komende marathon mij bevalt.

Mijn sportieve interesses sluiten ook aan bij mijn ambitie om uiteindelijk traumachirurg in combinatie met militair arts te worden. Nog een lange weg, maar ook een mooi doel om naartoe te werken!